Upalne lipcowe i sierpniowe dni są dla wielu w Portugalii czasem odpoczynku, ale na równinie Alentejo, położonej na południowy-wschód od Lizbony, trwa mozolna praca. Tu, gdzie rozciągają się największe plantacje dębów korkowych, odbywa się zbiór korka. Kora grubości od 2 do 4 cm zdejmowana jest z drzew, segregowana wedle jakości i układana w stosy. Jesienią, po sezonowaniu na terenie plantacji, zostanie przetransportowana do fabryk na północy kraju.
Metoda okorowania dębów korkowych nie zmieniła się od lat. Jest to czynność wymagająca od plantatora zarówno dużej sprawności fizycznej jak i delikatności. Przy pomocy toporka nacina się możliwie duże fragmenty kory, tak aby jego ostrzem nie zranić samego drzewa. Potem trzeba podważyć trzonkiem korę i ostrożnie oderwać ją od pnia.
Pierwszy raz dąb zostaje okorowany po około 25 latach od zasadzenia. Po zbiorze kora stopniowo odrasta i po dziewięciu latach następuje kolejny zbiór. W takich odstępach czasowych surowiec jest dalej pozyskiwany bez szkody dla drzewa, które obumiera z przyczyn naturalnych dopiero, gdy ma z górą 150 lat.